De Tijd vliegt. Bijna 50 jaar beoefen ik nu Aikido. In de Judoschool van Peter Beljaars in Tilburg, waar het Aikido in het begin van de jaren zestig voor het eerst in Nederland werd geïntroduceerd, begon ik in 1963 met Aikido. Ik was toen 13 jaar oud. Vanaf mijn 7e levensjaar kwam ik al in die zelfde dojo voor Judolessen.
Asai Sensei
In 1971 verbleef ik voor één jaar in West-Berlijn waar ik de overstap maakte naar een andere vorm van Aikido. Het meer authentieke en traditionele Aikikai Aikido. Een Aikidovorm die in de hele wereld het meest bekend is. Tot 1983 bleef ik deze klassieke stijl van Aikido beoefenen onder leiding van sensei Katsuaki Asai in Düsseldorf.
Opnieuw gooide ik daarna het roer om en begon me toe te leggen op een Aikido waar de nadruk meer lag op de ontwikkeling en toepassing van Ki. De enige en meest geschikte leraar die toen beschikbaar was, bleek Yoshigasaki te zijn, die vanuit thuishaven Brussel heel Europa als werkterrein had.
Tohei Sensei
Yoshigasaki Sensei
Deze sensei was een leerling van de beroemde grootmeester Koichi Tohei, de grondlegger van Ki-Aikido en de Ki-Society. Ooit nam ik deel aan een tweetal seminars van Tohei sensei (in Londen en Heidelberg in 1988), wat veel indruk op me heeft gemaakt.
In 1974 besloot ik voor een derde keer een grote en vernieuwende Aikido overstap te maken. Dit keer naar het Aikido Yuisinkai van Maruyama sensei, een “Aikido zonder grenzen”. Maruyama sensei was voorheen de Chief Instructor van de Ki-Society.
Maruyama Sensei
Binnen de ongekend flexibele Aikido-organisatie van Maruyama werd ik de Chief Instructor voor Nederland. Mijn groeiende behoefte voor een nog diepere spirituele benadering, en ook het healing aspect van Aikido, kreeg hier alle ruimte.
Tevens heb ik de vrijheid mijn inzichten, opgedaan via andere spirituele wegen en methoden van energiewerk, op vele manieren uit te werken en met aikido-oefeningen te combineren. Op deze wijze probeer ik steeds opnieuw een passende synthese te vinden die verdieping brengt aan het Aikido.
Er is namelijk een Aikido nodig dat mee evolueert in de snel veranderende tijd, waarin we heden ten dage leven. Een Aikido wat past in een continu transformerende wereld waarmee we nu eenmaal moeten leren omgaan.
Aikido daagt me steeds uit om dat op microniveau, dus in de dojo op de tatami (mat), in goede harmonie te doen. En vervolgens om die ervaring op macroniveau, in de buitenwereld, in het leven van alledag, ten volle te leven.
Satyaloka 